ձթել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ձ(ը)•թել
- Նոր Բայազետ՝ որևէ սուտ հնարել, հերյուրել
- վարպետությամբ մի անարժեք իր ուրիշին ծախել
- Կարին, Սեբաստիա՝ կարասի, կճուճի ներսի կողմը սև ձյութով պատելը, հեղուկները չթափվելու համար
- Կարին, Ջավախք՝ խաղալու վեգին սև ձյութ քսել, ծանր լինելու համար ◆ Անաքյաս ձթել եմ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։