ձիավորի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձի•ա•վո•րի 

  1. երաժշտական եղանակ, որ նվագում են ձիավորների մրցության ժամանակ ◆ Զուռնան ձիավոր է ածում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։