ձիթրենի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձիթ•րե•նի 

  1. Վան, Մուշ՝ անուշահոտ խոտաբույս ◆ ուռցին, դաղցին, ձիթրենին և այլ պեսպես, բուսոց բուրումն կը սփռեն ամբողջ օդին մեջ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։