ձիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡ziɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձիր

վանկեր՝ ձիր 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛her- «խնդրել, ուզել, հաճել, սիրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն háryati «ախորժել, ցանկալ», հունարեն χαίρω` «ուրախանալ», լատիներեն horior «քաջալերել, ոգևորել», ավեստերեն zara «ձգտում, փափագ», գերմաներեն gern «հաճույքով»։

Գոյական

1. (նորբ․) պարգև, ընծա
2. տե՛ս ձիրք

Հոմանիշներ

1. տե՛ս պարգև, ընծս
2. տե՛ս ձիրք
3. տե՛ս ձոն
4. տե՛ս լամբակ

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։