ձյունաբաշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zjunɑˈbɑʃ]
վանկեր՝ ձյու•նա•բաշ
Ածական
- (նորբ․) ձյունե բաշ ունեցող՝ ճերմակ ◆ Ձյունաբաշ եռք են ու երգ երկնային։ Ա․ Թարյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։