ձութ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ձութ
- Կարին, Համշեն, Պարտիզակ, Սեբաստիա՝ ծամոն
- ձյութի նման կպչող, պոկ չեկող ◆ Ձութ մարդ
- ծառի խեժ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ձութ ըլլիլջանին կպչիլ,
- շատ թախանձել, որ ամպայման մի բանիմանալ
- մեկի օձիքից կպչել պոկ չգալ որևէ նպատակի հասնելու համար ◆ Հարը տեսնի կը օր տղա ձութ է էղե ջանին կպե, գելլե կէրթա թաքավորին խնամախոսության քարին կը նըստի Հժհք
- ձութ ու ծամոն դառնալ, - մեկին պինդ կպչել ու հանգիստ չտալ մինչև իր ցանկացածը չկատարի ◆ Ի՞նչ ես ձութ ու ծամոն դառնալ Սահակ Ամատունի
- ձութ գողանալ
- բերանից խոսք դուրս քաշել
- խորամանկությամբ խաբել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։