ձույլ-սրընթաց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡zujl sɾənˈtʰɑt͡sʰ]

վանկեր՝ ձույլ-ս(ը)•րըն•թաց 

Ածական

  1. (նորբ․) ձույլ միասնական, սերտ և սրընթաց ◆ Մեր հայացքը նժույգների Բաշն է գրկել ձույլ-սրընթաց։ Դ․ Պետրոսյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]