ձևապաշտություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɛvɑpɑʃtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ձե•վա•պաշ•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

լատ. forma-արտաքին տեսք

Գոյական

1. իդեալիստական ուղղության տրամաբանության , արվեստագիտության և այլ գիտությունների մեջ, որը կարևորություն է տալիս միայն ձևին՝ անտեսելով բովանդակությունը
2. բուրժուական արվեստի անկումային ուղղություն, որը ձևին ինքնաբավ նշանակություն է տալիս՝ ի վնաս բովանդակության և ձգտում միայն ձևի կատարելությանը

Հոմանիշներ

1. ֆորմալիզմ
2. ձևամոլություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։