ղալաբալաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղա•լա•բա•լաղ 

  1. Արարատյան, Կարին, Մոկս, Հավարիկ՝ աղմուկ, իրականացում, խառնաշփոթություն ◆ կէրթան մե քաղաքըմ միսաֆիր կէղնին մի նաչար, խեղճ կնկամ, կաշեն օր գեղը ղալաբալաղ է Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։