ղա ղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղա•ղա 

  1. ագռավի կռինչը՝ հանած ձայնը ◆ Ղա, ղա, Ագռավն անց էր կենում էն կողմերով։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։