ղոլան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղո•լան 

  1. Արարատյան, Կարին, Մոկս, Մուշ, Հավարիկ, Նոր Բայազետ, Ուրմիա՝ ձիու, էշի կամ ջորու փորքաշ, թամբկալ որը փերի տակով անցնելով պահում է թամբը ◆ Էշը զռաց, տրտինկ տվավ քեխը ծռեց կտրեց ղոլան (Խաթաբալա) ◆ Թամք կը դնա,գյամ կը զանա բերան, ղոլըներ բարկ պնդա Սասնա ծռեր
  2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ կանացի գլխի փաթաթաններից մեկը, քթկալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։