ղոռատա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղո•ռա•տա
- Արարատյան, Կարին, Խոտուրջուր, Մուշ, Սասուն՝ նիհար, ծերացած, աշխատանքի անընդունակ դարձած (անասուների մասին) ◆ Գևոն կէրթար Կեխեթու ղոռատա մալ կը փերեր, գարունը կը գիրացներ, աշունքը թանկ գընով կը ծախեր (Ձեռագիր)
- խախուտ, թույլ, անպետք ◆ Աղբար, պղինձը օր ղոռատա ըլլի, չդիմանա, ես ինչ մեղք ունիմ (Խաթաբալա)
- հնացած, փչացած, անպետքացած ◆ Տանը մի ղոռատա թվանք ունենք Հթ , ◆ Ղոռատա աթոռը տակս դրեց, նստելուս պես տափկցավ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։