ղոռուխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղո•ռուխ
- Խոտուրջուր՝ անտառ, արոտ, որ պահպանվում է և մուտքը արգելվում ◆ Ամենքն էլ հավատում էին, որ այդպես է, մանավանդ նրանք, որոնց առտն ու ղոռուղը իբրև թե ամենից շատ էին վնասվել (Աբ)
- Չորս կողմից կտրված և ցանկապատված հողամաս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։