ղովտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղովտ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ ահռելի, մեծ հրեշ (հեքիաթների մեջ)
  2. մեծ, աժդահա ◆ Արտաշը անքան մեծ, ուժեղ ու ջանով մարթ էր, օր անունը թըրել էին ղովտ Արտաշը (Ձեռագիր)
  3. տաճարի սպասավոր, քուրմ հին հրեական կրոնում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղովտ 

  1. Արարատյան՝ սրինգի երկարությամբ սնամեջ փայտ, որի մեջ պահում են սրինգը, սրինգ պահելու պատյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։