ճախաբերան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑχɑbɛˈɾɑn]
վանկեր՝ ճա•խա•բե•րան
- Վան՝ ծուռ կամ լայն բերան ունեցող ◆ Ճախաբերան մարդ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։