ճախին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑˈχin]
վանկեր՝ ճա•խին
- Արարատյան, Խարբերդ՝ մարգագետին ◆ Ճախիններում գետի մոտիկ ո՞վ է ճեմում սեգ ու հպարտ։ Հովհաննես Թումանյան
- Քղի՝ ջրարբի տեղ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։