ճակատագրակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑɡɾɑˈkit͡sʰ]
վանկեր՝ ճա•կա•տա•գրա•կից
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) միևնույն ճակատագիրն ունեցող՝ բախտակից ◆ 25-ամյա Գոհար Սարգսյանը Նարինեի ճակատագրակիցն է։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։