ճակատամարտել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑmɑɾˈtɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ձա•կա•տա•մար•տել 

Բայ

1. ռազմական գործողություններ վարել, կռվել

Հոմանիշներ

1. կռվել, պատերազմել, մարտնչել, գուպարել (գրք․), ճակատել, ճակատամարտ մղել, ճակատամարտ տալ, մարտ մղել, կռիվ մղել, կռիվ տալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։