Jump to content

ճակատավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ ճա•կա•տա•վոր 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․)1. ճակատ ունեցող։ Դիմադրող։ 2.Բանիմաց, խելոք ◆ Ռազմիկ լավ ճակատ ունի, Ռուբեն լավ ճակատ ունի, դու լավ ճակատ ունիս։ Բոլորս ճակատավոր ժողովուրդ ենք։ -Վ.Սարոյան

Աղբյուրներ

[խմբագրել]