ճակատավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑˈvɔɾ]
վանկեր՝ ճա•կա•տա•վոր
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․)1. ճակատ ունեցող։ Դիմադրող։ 2.Բանիմաց, խելոք ◆ Ռազմիկ լավ ճակատ ունի, Ռուբեն լավ ճակատ ունի, դու լավ ճակատ ունիս։ Բոլորս ճակատավոր ժողովուրդ ենք։ -Վ.Սարոյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։