ճանանչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑˈnɑnt͡ʃʰ]
վանկեր՝ ճա•նանչ
- Նոր Նախիջևան՝ ծանոթ ◆ Մեր ճանանչներն են, եկել են, որ երեխիս հարսանիքի ուրախությունը տեսնին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Աթա ապերը ճանանչ մարդիկ ուներ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ելնենք՝ տեսով ու ճանաչովընկեր, ախպեր, մեր ուքուր։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Ճանաչը գալ, Ծանոթ թվալ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։