ճաշկերույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑʃkɛˈɾujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճաշկերոյթ
վանկեր՝ ճաշ•կեր•ույթ
Գոյական
- հյուրասիրություն, կոչունք, խնջույք
- հանդիսավորապես և անշտապ ճաշ ուտելը, ծաշելը (հեգն․)
- (խոհր․) ինչ-որ ուրախ առիթով կազմակերպված խնջույք, հարազատներով, մտերիմներով, հարգարժան հյուրերով, տանը թե այլ վայրում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խնջույք, կոչունք, հյուրասիրություն, կերուխում, ճաշ, հաց, սեղան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Կաղապար:der-top dinner party, hangout, repast |}
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
|
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։