ճաշկերույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑʃkɛˈɾujtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճաշկերոյթ

վանկեր՝ ճաշ•կեր•ույթ 

Գոյական

  1. հյուրասիրություն, կոչունք, խնջույք
  2. հանդիսավորապես և անշտապ ճաշ ուտելը, ծաշելը (հեգն․)
  3. (խոհր․) ինչ-որ ուրախ առիթով կազմակերպված խնջույք, հարազատներով, մտերիմներով, հարգարժան հյուրերով, տանը թե այլ վայրում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խնջույք, կոչունք, հյուրասիրություն, կերուխում, ճաշ, հաց, սեղան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Կաղապար:der-top dinner party, hangout, repast |}

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։