ճապալեզ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑpɑˈlɛz]
վանկեր՝ ճա•պա•լեզ
- Ուրմիա, Վան՝ երեսի վրա ընկած՝ փռված
- իստ ջրալի ցեխ գետնի երեսին, որ գոյանում է ձյունը հալվելիս և անձրևի ժամանակ ◆ Ճանապարհները ճապալեզ են։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։