ճառթալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճառ•թալ 

  1. Պոլիս՝ անճոռնի, խորշորկեկ, տձև ◆ Կատուն ճառթել մուկ մը բռներ է։ Թ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։