ճաքճաք

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkʰˈt͡ʃɑkʰ]

վանկեր՝ ճաք•ճաք 

1. Ղարաբաղ՝ բոլորովին ճաքճքված
2. սաստիկ լաց լինել ◆ Խոխան ճաքճաք ա կամ, խըտտե։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

1. ճաքճաք գալ
   1. պատառոտել
   2. հպարտանալ, գոռոզանալ
   3. որևէ բանում համոզվել համար երդում-հավատ անել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։