Jump to content

ճաքված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkʰˈvɑt͡s]

վանկեր՝ ճաք•ված 

  1. Ղարաբաղ՝ ճեղքված
  2. (փխբ․) հպարտ, անբարտավան
  3. նախատական մակդիր ◆ Էդ ճաքածը (այդ անպիտանը)։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ճաքված-տրաքված - գոռոզ, անբարտավան

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։