ճելան-ճելան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɛlɑn t͡ʃɛˈlɑn]

վանկեր՝ ճե•լան-ճե•լան 

  1. Վան՝ ճոճվելով, երերալով (ասում է երկար բանի մասին, որը մի տեղից կախված լինելով՝ երերում՝ ճռճռվում է) ◆ Օձը արագիլին կտուցեն ճելան-ճելան կերերա։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։