ճզմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)զ•մա 

  1. Կարին, Ջավախք, Ախալցխա՝ հողաթափ, փափուչ ◆ Էրկու ջուխտ ճզմա էր փերե Ակոփը քաղքեն։ (Ձեռագիր) ◆ Պառավ կանայք դեղին ճզմա էին հագնում, տղամարդիկ՝ կարմիր ճզմա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։