ճըղըզ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճը•ղըզ 

  1. Կարին, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Մալաթիա, Սեբաստիա՝ աղի կամ վիճելու ընթացքում կռիվ բաց անող, վեճ հարուցող ◆ Ադ ճըղըճզին հետ չեմ խաղար, կըռիվ կէնե։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։