ճիթկավեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃitʰkɑˈvɛɾ]

վանկեր՝ ճիթ•կա•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ ճիթք ունեցող ◆ Ճիթակեր չուլկի, ճիթկավեր վըննաման։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։