ճինճոց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃinˈt͡ʃɔt͡sʰ]
վանկեր՝ ճին•ճոց
- լաթի կտոր, որով կրակի վրայից ամանները բռնած իջեցնում են կամ դնում թոնրի, կրակի վրա
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։