ճիչ-կարոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃit͡ʃʰ kɑˈɾɔt]

վանկեր՝ ճիչ-կա•րոտ 

Գոյական

  1. (նորբ․) կարոտի կանչը, ճիչը ◆ Դեռ ամպերը կարմրի մեջ են՝ ընդելուզված լուրթ կապույտով, Օրը հետ է ճայը կանչում Առավոտի ճիչ-կարոտով: Ստեփան Մալխասյանց

Աղբյուրներ[խմբագրել]