ճիպռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճի•պ(ը)ռ 

  1. Վան՝ ճպուռ
  2. Ղարաբաղ՝ ճրագի պատրույգի այն մասը, որն այրվելով պնդանում՝ չորանում է

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։