ճիվճիվ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ճիվ•ճիվ
ճիվճիվ 1[խմբագրել]
- Պոլիս, Կարին՝ թռչունի ձայն, ճլվլոց, ծլվլոց ◆ Թռչունը ճիվճիվ կընե։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Պոլիս, Կարին, Խարբերդ, Նոր Նախիջևան՝ մանկական խաղի մի տեսակ, որ կատարվում է միմյանց ձեռքի երեսի միսը երկու մատով բռնելով և «ճիվ-ճիվ» երգ երգելու միջոցով ◆ Ճիվճիվ ճիվոնա, հարսին տարան Պատոնա, ես Պատոնի տղան եմ, թագավորի փեսան եմ, թը՜ռ, մամանին երդիկը։ Ժող երգ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
ճիվճիվ 2[խմբագրել]
- Խարբերդ, Բալու՝ գուլպայի վրա կատարված նախշազարդ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։