ճլնգոզ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃlŋɡɔz]
վանկեր՝ ճ(ը)•լ(ը)ն•գոզ
- Նոր Ջուղա՝ մի բանի կախվել և որոշ ժամանակ կախված մնալ, վայր ընկնելու ենթակա լինել ◆ Երեխան ճլնգոզ է եղել, շուտ հասիր, թե չէ վայր կընկնի։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։