ճլպինդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)լ•պինդ 

  1. Արարատյան, Կարին, Շիրակ՝ կանաց գլխի զարդ` երկու մատնաչափ լայնությամբ և ճակատի երկարությամբ թաշվե կտոր` ոսկեզօծ թելերով ասեղնագործված, որի վրա կարում են ճակատանոցի ոսկիները ◆ Հերիքնազարդը քարգահով գործված ճլպինդ ուներ ճակատի վրա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։