ճլվլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃlvlɑ]
վանկեր՝ ճ(ը)լ•վ(ը)•լա
- Պոլիս՝ բարձրաձայն խոսող, աղմկոտ
- թեթևսոլիկ ◆ Ինչ ճլվլա կնիկ է, ամենևին ծանրություն չունի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։