ճկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•կել 

  1. թեքել, ծռել
  2. Արարատյան, Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ ենթարկվել, խոնարհվել, հնազանդվել ◆ Մարիան հլությամբ կճկեր երիտասարդին կամքին։ Զապել Եսայան
  3. Արարատյան՝ շատ նայելուց աչքերը հոգնել
  4. Խարբերդ՝ խույս տալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։