ճկրտոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•կ(ը)ր•տոց 

  1. Խարբերդ, Կարին՝ ծղրտոց, ճղճղոց ◆ Մերկ ծոցս կդնեմ թռչունի ձագ մը, հոգ չէ որ անոր պզտիկ ճկրտոցը ու ճանկռտուքը զիս վեր կթռցնե։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։