ճղայթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•ղայթ 

  1. Համշեն՝ մի տեսակ վայրի թռչուն՝ խոշոր աչքերով, խատուտիկ, որ անախորժ ձայներ է հանում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։