ճղբալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʁbɑl]
վանկեր՝ ճ(ը)ղ•բալ
- Ակն՝ անախորժ ձայն հանել, որը լինում է, երբ ատամները կպչում են իրար կամ երկաթը քսվում է ապակում
- աղետալի լուրից, խիստ վիրավորական խոսքից սիրտը թուլանալ, նեղվել ◆ Սրտի ճղբալ:
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։