Jump to content

ճճան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•ճան 

  1. Վան, Պապեն, Մուշ, Խիան՝ կարճ ու ճյուղերը խառնված ծառ
  2. գլխի մազերը անխնամ խռնված՝ խճճված ◆ Ճճան գլուխ։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։