ճճան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃːɑn]
վանկեր՝ ճ(ը)•ճան
- Վան, Պապեն, Մուշ, Խիան՝ կարճ ու ճյուղերը խառնված ծառ
- գլխի մազերը անխնամ խռնված՝ խճճված ◆ Ճճան գլուխ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։