ճնգլաճուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ճ(ը)ն•գ(ը)•լա•ճուտ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ Փոքրրկ երեխա ◆ Էս պուճուր ածպերը էթում ա գեղի գլխին մի հացատուն բռնում իրա ճնգլաճուտերը անում մեջը՝ ապրում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։