ճշմարտածին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʃmɑɾtɑˈt͡sin]

վանկեր՝ ճ(ը)շ•մարտ•ա•ծին 

Ածական

  1. (նորբ․) ճշմարիտ էությամբ՝ իսկական։ Ճշմարտություն ասող ◆ Ու բոլոր դարերի բոլոր ճշմարտածին բանաստեղծների «ի խորոց սրտի» ժայթքած հառաչն է ի լուր երկնային աստվածների։


Աղբյուրներ[խմբագրել]