ճշմարտապաշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʃmɑɾtɑpɑʃtutʰˈjun]
վանկեր՝ ճ(ը)շ•մար•տա•պաշ•տութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)ճշմարտություն պաշտելը ◆ Սենատոր Դուլին «հայասեր» են դարձրել և պահել պարզապես նրա ճշմարտասիրությունն ու ճշմարտապաշտությունը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։