ճոթռոտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɔtʰrɔˈtɛl]

վանկեր՝ ճոթ•ռո•տել 

  1. Կարին, Վան, Մուշ՝ պատառոտել, պատռել ◆ Մուրոյի դեմքը ծաղկատար էր, ձախ աչքի տակը ճոթռած: (Ակսել Բակունց)
  2. շատ լայն՝ պատռվելու աստիճանի բանալ (բերանը կոկորդը և այլն) ◆ Էստուր համար էր բողազը ճոռթում: (Խաչատուր Աբովյան)
  3. կտրել հանել ու տեղը բացվածք թողնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։