ճռվռան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•վ(ը)•ռան 

  1. Մուշ՝ ճռվռացող, ծլվլացող ◆ Աշխարհ ամեն վառ քո սիրուն, էդ ճռվռան քո երգերում։ Հովհաննես Թումանյան
  2. Վան՝ շպարված, զարդարված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։