ճվջրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃvd͡ʒɾuk]
վանկեր՝ ճ(ը)վ•ջ(ը)•րուկ
- Վան՝ գլխի մի տեսակի ջրոտ վերք, ջրջրուկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։