ճտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•տել 

  1. Արարատյան, Կարին, Մուշ, Վան, Խարբերդ՝ մի աչքը խփել և մյուս աչքով սուր նայել ◆ Աչքը ճտեց, հրացանով կրակեց որսի վրա։ (Հրաչյա Քոչար)
  2. Մուշ, Բաղեշ, Վան, Պապեն՝ չանչ անել, գրող չափել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։