ճրագալույս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ճ(ը)•րա•գա•լույս
Արարատյան, Խարբերդ, Պոլիս, Պարտիզակ՝
- ճրագ վառելու ժամանակը, ճրագավառոց
- ճրագի լույս
- լույս տվող, այրվող նյութ (ձեթ, մոմ, նավթ և այլն) ◆ Խոհարարը գանգատվել էր, որ ճրագալույսը շատ է փչացնում։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։