ճրագավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɾɑɡɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ ճ(ը)•րա•գա•վոր 

  1. ձեռքին ճրագ ունեցող՝ ճրագ բռնած ◆ Երկու ճրագավոր ծառա առջևից էին գնում և լույս էին անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։